همسرِ حساسِ من

 وقتی میریم خونه مادرشوهرم ( البته از اول بارداریم تا الآن فقط سه بار رفتم چون همش استراحت بودم یا مادرشوهرم خونه نبود) اگه بخوام دراز بکشم و بالشی توی پذیرایی باشه همسرم خیلی راحت و بلند میگه خاطره صبر کن برات بالش بیارم این بالش فلانیه ( برادر کوچیکشو میگه ) نمیخوام ازش استفاده کنی یا مثلا مادر شوهرم ماه قبل دو شب تنها بود میرفتیم پیشش میخوابیدیم چون فقط خخودش و پسر کوچیکش هستن رختخوابارو تو اتاق جمع نمیکنه فقط مرتبشون میکنه موقع خواب خواستم دراز بکشم گفت خاطره بیا این سمتم بخواب آخه اون سمتم تشک فلانیه بدم میاد روش بخوابی 

کلا متوجه شدم حساسه و تا حالا هم نذاشته تنهایی برم خونشون مگر اینکه قرار باشه شام یا ناهار بریم پیش مادرشوهرم و اون لحظه تنها باشه کارم نداره برم آخه برادر شوهرم متاسفانه شعور نداره لباس درست بپوشه یا درست بشینه درست صحبت کنه مثلا پارسال تو مسافرت با کارت شناسایی مادرشوهرم یه اتاق بزرگ گرفتیم موقع خواب واقعا بد لباس میپوشید یا مثلا من و شوهرم کنار هم خواب بودیم با صدای بلند گفت فلانی حواست باشه دارم نگاهت میکنم ببینم چکار میکنی خیلی از حرفش بدم اومد چندش اور بود شوهرمم بهش گفت خفه شو شعور داشته باش هر چیزی تو ذهن کثیفته به زبون نیاری 

یا مثلا یک شب قبل از ازدواجمون کلیدخونه دست شوهرم بوده من بیرون بودم قرار بود برای نصب یخچال بیان وقتی نصاب اومد برادرشوهرم و پسرعموش هم که از شهرستان اومده بود همراهش رفتن وقتی نصاب رفت برادر شوهرم به پسر عموش گفت فلانی این اتاق خوابشونه اینم تخت خوابشونه و روی تخت دراز کشید پسر عموشم نشست روی تخت شوهرم عصبانی شد جلو پسرعموش چیزی نگفت اما بعد قیامت بپا کرد گفت تو شعورنداری یه نامحرم میبری اتاق برادرتو نشون بدی تو با اجازه ی کی روی تخت من دراز کشیدی و دیگه تو خونه راهش نداد 

همسر جان خدارو هزار بار شکر بددل و شکاک نیست اما بیش از حد روی چنین مسایلی حساسه