حواس پرتیِ بی موقع

از صبح تا حالا فکرم مشغوله و استرس دارم دیشب ساعت نزدیک دو نیمه شب بود یادم اومد امپول ریه ی بچه رو تزریق نکردم ماشین نداشتیم آژانسها ماشین نداشتن روم نشد زنگ بزنم خونمون برای ماشین فکر میکردم خوابن نمیدونم چرا یادم رفت دو بار رفتم سراغ آمپولها اما نمیدونم چی شد که بر نداشتم و فراموش کردم تا خوده صبح هی فکر میکردم و اگر خوابم میبرد کابوس میدیدم ساعت هفت صبح همسر رو بیدار کردم بیا بریم درمانگاه و ماشین بابا رو گرفتیم از جلوی خونه تا درمانگاه گریه کردم خیلی ترسیده بودم  اول رفتم پیش دکتر و براش توضیح دادم گفت نه یک روز مشکلی نیست اشک تو چشمام بود اما پرستاره بهم گفت چرا دیشب نیومدی شکمت خیلی پایینه این امپولها مهم هستن برای جلوگیری از سقط بچه ست اون حرف میزد و من گریه میکردم کلی خودم رو سرزنش کردم 

ترسم زیاده خیلی خیلی خیلی زیاده میترسم زایمان کنم و خدای نکرده  با دست خالی به خونه  برگردم میترسم یه عمر حسرت بخورم و خودمو سرزنش کنم چرا فراموش کردم .لعنت به من ..لعنت به حواس پرتیِ من

خدایا همیشه گفتم بازم میگم تا تو نخوایی برگی از درخت نمیافته خدایا جون خودمو بگیر اما بچه ام صحیح و سالم باشه